حرم الله

                                         دلم را سپردم به بنگاه دنیا‎        ‎                                         

وهی آگهی دادم اینجا و آنجا

و هر روز
برای دلم
مشتری آمد و رفت
و هی این و آن
سرسری آمد و رفت

***
ولی هیچ کس واقعاً
اتاق دلم را تماشا نکرد
دلم ، قفل بود
کسی قفل قلب مرا وا نکرد

***
یکی گفت :
چرا این اتاق
پر از دود و آه است
چه دیوارهایش سیاه است !
یکی گفت :
چرا نور اینجا کم است
و آن دیگری گفت :
و انگار هر آجرش
فقط از غم و غصه و ماتم است !

***
و رفتند و بعدش
دلم ماند بی مشتری
و من تازه آن وقت گفتم :
خدایا تو قلب مرا می خری

***
و فردای ان روز
خدا آمد و توی قلبم نشست
و در را به روی همه
پشت خود بست
و من روی آن در نوشتم :
ببخشید ، دیگر
برای شما جا نداریم
از این پس به جز او
کسی  را نداریم