عامل اصلی ایجاد حجاب بین بنده و خداوند و کسب نکردن فیوضات و انوار الهی گناهانی اند که بنده آنها را کوچک می شمارد و حال عوامل گناه نیز کوته بینی و ظاهر نگری ( خطبه 223 ) و پیروی از هوی و هوس است .
انجام گناه و تداوم بر آن باعث می شود که نیت های انسان دروغین و درونش ناپاک شود و دیگر نتواند وارد بهشت شود ( حکمت 42 ) .
حضرت علی (ع) عامل نترسیدن از گناه و انجام راحت آن را طمع ورزی ، غرور و حسادت می دانند(حکمت 371 ) .
گاهی اوقات دنیا عامل اصلی گناه شمرده می شود ، ولی دنیا دوستی عامل اصلی گناه است و دنیا خود سراسر رحمت و آکنده از ثواب و رحمت های الهی است . حضرت در این مورد می فرمایند :"دنیا تو را نفریفته که تو خود فریفته ی دنیایی . دنیا با کاهشی که در توانایی تو ایجاد کرده و درد هایی در جسم تو گذاشته است راستگو تر تز آن است که به تو دروغ بگوید." (خطبه 223 ).
حضرت با جمله ای عارفانه و حکیمانه گناه کردن را کاملا نفی کرده و فقط اطاعت از خداوند را هدف می شمارند . "کمترین حق خداوند بر عهده شما این است که از نعمات الهی در گناهان یاری نگیرید ." (حکمت 330 ).
برای بندگان خداوند اولین ثمره ی کاذب گناه نا امیدی است که گاهی به ترک واجبات الهی نیز می انجامد و جهت زندگی انسان را عوض می کند لذا باید دانست که این پیامدها مکر شیطان است چرا که خداوند بزرگتر تز آن است که بنده ی خود را به خاطر گناه رها سازد . حضرت علی (ع) در این رابطه می فرمایند :"در شگفتم از کسی که می تواند استغفار کند و نا امید است ." پیامبر اکرم (ص) نیز حدیث راه گشای " هرکس توبه کند مثل کسی است که گناه نکرده است ." را نیز ایراد فرموده اند .
امیرالمومنین در خطبه 157 چنین می فرمایند :" آگاه باشید با پرهیزگاری ریشه ی گناهان را می توان برید و با یقین به برترین درجات معنوی دسترسی پیدا کرد. ای بندگان خدا را ، خدا را ، خدا را در حق نفس خویش که تز همه چیز در نزد شما گرامیتر دوست داشتنی تر است ."
براستی که نهج البلاغه سراسر ره رسیدن مهدی را نمایان می کند . ادامه مطلب |