
يکي از همرزمان شهيد همت با ذکر خاطرهاي از اين فرمانده شجاع سپاه اسلام، به بيان آخرين ديدار خود با وي پرداخت.
شيباني از همرزمان شهيد محمدابراهيم همت فرمانده لشکر 27 محمد رسولالله(ص) در ايام دفاع مقدس سهشنبه شب در همايش بزرگ «ستارگان دوکوهه» بزرگداشت سه تن از فرمانهان شهيد اين لشکر در تالار بزرگ وزارت کشور برگزار شد، در سخنان کوتاهي به ذکر خاطره از شهيد همت پرداخت. شيباني گفت: در عمليات خيبر، همت از طريق بيسيم به من اطلاع داد که برادر "عزيز " (فرمانده فعلي کل سپاه) در قرارگاه منتظر ماست و بايد به آنجا برويم. به او گفتم که شما برو، من هم خودم را ميرسانم و با يکي از دوستان به سمت قرارگاه به راه افتاديم. در ميان راه منطقه خطرناکي بود که ميبايست با احتياط بيشتري از آنجا عبور ميکرديم. به همين دليل به حالت نيمخيز قرار گرفتيم. قدري که از رفتن ما گذشت، ديديم دو جنازه شهيد روي زمين افتاده. از لباسهايشان فهميديم بسيجياند. تصميم گرفتيم پيکر شهدا را به عقب بکشيم. من پاي يکي از آنها را گرفتم و کشيدم. شيباني در اين قسمت از خاطره خود در حالي که گريه ميکرد، گفت: شهيدي که من پاي او را کشيدم سر نداشت. وقتي به قرارگاه رسيديم گفتند هنوز همت نيامده. سپس به من خبر دادند که از همت خبري نيست. به آنجا رفتيم و قبل از من، شهيد محلاتي رسيده بود. خودم را معرفي کردم. شهيد محلاتي به من گفت همت مفقود شده و شما براي شناسايي پيکر برخي شهدا که شناسايي نشدهاند، بايد به عقب بروي. وقتي اين را شنيدم ياد همان پيکر بيسري افتادم که در راه با آن برخورد کردم در معراج شهدا بود که با ديدن همان پيکر و نشانيهايي که از همت داشتم فهميدم آن پيکر بي سر، پيکر چه کسي است ... ادامه مطلب |